ID: 90218
SZEF NIE CHCE PŁACIĆ DIET
ID: 90218
ID: 90218
KOLEDZY CO MAM ZROBIĆ?
SZEF DAJE MI DO PODPISANIA DIETY JA PODPISUJE ALE PIENIĘDZY NIE DOSTAJE. JAKA SIĘ OPOMNIAŁEM O KASE TO MI POWIEDZIAŁ ŻE JAK MI SIĘ NIE PODOBA TO MOGĘ SIĘ ZWOLNIĆ.
COOOOOO ZZZRRRROOOOBBBBBIIII IIIIIĆĆĆĆĆĆ Z TAKIM SZEEEEEEEEFFFFFFFFFF EEEEEEEEM
KOLEDZY CO MAM ZROBIĆ?
SZEF DAJE MI DO PODPISANIA DIETY JA PODPISUJE ALE PIENIĘDZY NIE DOSTAJE. JAKA SIĘ OPOMNIAŁEM O KASE TO MI POWIEDZIAŁ ŻE JAK MI SIĘ NIE PODOBA TO MOGĘ SIĘ ZWOLNIĆ.
COOOOOO ZZZRRRROOOOBBBBBIIII IIIIIĆĆĆĆĆĆ Z TAKIM SZEEEEEEEEFFFFFFFFFF EEEEEEEEM
~NOWY*.localdirtywives.com
*.localdirtywives.com
Posty (232)
~dobry kolega | Niewolnik? tyram? pierwsze slysze podobne brednie kto ci o tym opowiedzial ty milionerze??? | |||
~Tadek | Wyrok z dnia 10 stycznia 2007 r. III PK 90/06 1. Przerwanie biegu przedawnienia (art. 295 § 1 k. p. ) dotyczy tej części roszczenia w znaczeniu materialnoprawnym, która została zgłoszona - w po- zwie lub w piśmie rozszerzającym powództwo - zarówno co do samego żądania (art. 187 § 1 pkt 1 k. p. c. ), jak i jego podstawy faktycznej (art. 187 § 1 pkt 2 k. p. c. ). 2. Dieta z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju przyjęta w regu- laminie wynagradzania obowiązującym u prywatnego pracodawcy może być równa diecie z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju ustalonej w rozpo- rządzeniu ministra właściwego do spraw pracy dla pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej. | 2 | ||
~Tadek | Ale co tam taki wyrok sądu, skoro kolega milioner jest innego zdania :-) | 1 | ||
~Tadek | Czytaj kolega a s a d n i e n i e Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Puławach wyrokiem z 8 grudnia 2005 r. [... ] zasą- dził od pozwanej (powódki wzajemnej) , I. " Spółki z o. o. w K. na rzecz powoda (po- zwanego wzajemnego) Marcina K. kwotę 37. 916, 27 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności kwot zasądzonych za poszczególne miesiące tytułem diet należ- nych w związku z podróżami służbowymi powoda w okresie od kwietnia 2001 r. do listopada 2003 r., oddalając powództwo główne w pozostałej części. Sąd oddalił rów- nież powództwo wzajemne o zwrot zaliczek. Sąd Rejonowy ustalił, że powód Marcin K. w okresie od 1 lutego 2001 r. do 12 listopada 2003 r. był zatrudniony w pozwanej , I. " Spółce z o. o. w K. jako kierowca. Jego miesięczne wynagrodzenie ustalone w umowie o pracę wynosiło 1. 200 zł. W czasie zatrudnienia w pozwanej Spółce powód odbywał podróże służbowe zarówno na terenie kraju, jak i za granicą. W 2001 r. po- wód odbył 15 takich podróży, w 2002 r. - 23 podróże służbowe, zaś w 2003 r. - 40 podróży. Pozwana Spółka nie wypłaciła powodowi diet z tytułu odbytych przez niego podróży służbowych. Łączna suma diet z tytułu odbytych podróży służbowych w okresie od 1 lutego 2001 r. do 31 grudnia 2003 r. wyniosła 38. 076, 27 zł. Pozwany pracodawca udzielał powodowi zaliczek na poczet kosztów odbywanych podróży służbowych , zaliczki te nie obejmowały diet, zaś ich przeznaczenie nie było konkret- nie określone; z instrukcji udzielanych kierowcom wynikało jednak, że pieniądze z zaliczek mają być wydatkowane na cele służbowe, zaś kierowcy nie mogli przezna- czać nawet części tych pieniędzy na pożywienie. Przed wyruszeniem w trasę powód otrzymywał od pracowników pozwanej, Marioli O. lub Magdaleny C., pieniądze z przeznaczeniem na koszty i wydatki związane z planowaną podróżą służbową. Po- czątkowo z otrzymywanych pieniędzy powód, podobnie jak inni kierowcy zatrudnieni u pozwanej, miał również opłacać rachunki za paliwo, w późniejszym okresie kierow- cy pozwanej dysponowali specjalnymi kartami płatniczymi, przy pomocy których do- konywali płatności za paliwo. Opisanych zaliczek sporadycznie udzielał również pre- zes i jedyny udziałowiec pozwanej Spółki Christer D. Przeznaczenie gotówki przeka- zywanej powodowi i innym kierowcom, w związku z podróżami służbowymi, nie było w sposób jasny i precyzyjny skonkretyzowane. Zasadą było, że kierowcy, wśród nich powód, mieli traktować te pieniądze jako służbowe i wydawać tylko na cele służbo- we. Pieniądze przekazane powodowi i innym kierowcom były przeznaczane w trakcie podróży na opłaty drogowe, opłaty za przejazdy autostradą, za przejazdy tunelami, za korzystanie z parkingów, mycie auta, opłaty graniczne, opłaty weterynaryjne i wszelkie inne wydatki związane z odbywaną podróżą. Rozliczanie zaliczek następo- wało po zakończeniu podróży służbowej i dokonywane było w oparciu o dokumenty zawieraj ące potwierdzenie wydatków. W ramach tych rozliczeń kierowcy, w tym po- wód, nie dokonywali potrąceń z udzielonych im zaliczek na poczet diet. Z ksiąg ra- chunkowych pozwanej, zbadanych przez biegłego, nie wynika, że w okresie objętym pozwem były wypłacane kierowcom jakiekolwiek zaliczki tytułem diet lub diety, z ewi- dencji tej wynika zaś, że pracownikom wypłacano tylko wynagrodzenie za pracę. Zgodnie z ustaleniami Sądu Rejonowego, regulamin pracy obowiązujący u pozwanej od 1 lipca 2002 r. przewidywał w § 11, że pracownikowi za czas podróży służbowej w kraju i poza jego granicami przysługuje dieta i inne należności zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi pracowników budżetowych. Aneksem do regula- minu pracy, ustalonym 16 stycznia 2003 r., przewidziano zmianę regulaminu co do § 11, zgodnie z którą pracownikowi za czas podróży służbowej w kraju i poza jego gra- nicami przysługiwać miała dieta w wysokości diety z tytułu podróży służbowej na ob- szarze kraju, określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 stycznia 2002 r. w sprawie wysokości diet z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990) wydanym na podstawie art. 775 § 4 k. p. Powyższy aneks miał wejść w życie od 1 lutego 2003 r. przez podanie go do wiadomości pra- cowników w postaci wywieszenia na tablicy ogłoszeń 16 stycznia 2003 r. Ponadto z regulaminu złożonego do akt sprawy, który stanowił, że wchodzi w życie 1 marca 2004 r., wynikało również, że u pozwanego pracodawcy obowiązywał regulamin z 2 stycznia 2002 r., który jednak nie został przedstawiony Sądowi, zaś prezes pozwanej Spółki oświadczył, że dokument ten mógł zostać zniszczony w trakcie przeprowadzki lub włamania do biura pozwanej. Odnośnie do kwoty 45. 595, 84 zł wskazywanej jako suma pobranych przez powoda zaliczek, Sąd podniósł, że wynika ona tylko z zestawienia opracowanego przez pozwaną złożonego do akt sprawy. Zestawienie to obrazuje zdaniem pozwanej ilość pobranych przez powoda kwot zaliczek i ilość kwot rozliczonych. Kwota ta nie wynika jednak z ewidencji lub innych urządzeń księgowych prowadzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości obowiązującymi spółki z ograniczoną odpowiedzialno- ści ą. Zestawienie to zostało opracowane przez stronę pozwaną, przy czym pozwana nie wykazała, skąd takie zestawienie wynika i w jakich dokumentach ma ono pokry- cie, ani nie przedstawiła dowodów źródłowych tego opracowania. Wykaz ten nie sta- nowi żadnego narzędzia rachunkowego, jest opracowaniem sporządzonym przez pracownika pozwanej i tylko autor tego zestawienia może wiedzieć, skąd pochodzą wyprowadz one tam kwoty. Spółka w ramach swej księgowości nie prowadziła także indywidualny ch kont księgowych dla rozliczeń z każdym pracownikiem. Nie sporzą- dzała również rozliczenia osobowego powoda jako pracownika, dotyczącego udzie- lanych mu zaliczek. W pozwanej Spółce nie prowadzono także rejestru udzielanych zalicz ek, zaś zaliczek takich udzielało co najmniej dwóch pracowników, Mariola O. i Magdalena C., a także sam prezes Spółki. Zaliczki były udzielane doraźnie, a na po- lecenie tych osób kierowcy przekazywali sobie czasem pieniądze bądź też udostęp- niali nawzajem karty płatnicze. Sąd ustalił, że powód zawarł z pozwaną ustną umowę, na podstawie której pozwana zobowiązała się do wypłacania na jego rzecz dodatkowego wynagrodzenia poza przewidzianym w umowie o pracę, którego wysokość zależała od długości przejecha nej trasy. Pozwana tego rodzaju wynagrodzenie wypłacała powodowi za pracę wykonywaną w pierwszym roku jego zatrudnienia. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że powództwo główne jest słuszne co do zasady i podlega uwzględnieniu w wysokości dochodzo- nych należności, które nie uległy przedawnieniu. Powództwo wzajemne natomiast w części dotyczącej roszczeń przedawnionych jest niezasadne, a w pozostałej części zostało oparte na nieudowodnionych twierdzeniach. W ocenie Sądu Rejonowego bezspor ne jest, że powód był pracownikiem pozwanej i na jej rzecz odbywał podróże służbowe, których ilość, czas trwania oraz trasy nie były sporne. Zestawienie tras podróży złożone przez pozwaną było zbieżne z opracowanym wyliczeniem przez powoda oraz z kartami drogowymi. Jednocześnie pozwana przyznała okoliczność, że powód odbywał również inne podróże służbowe przedstawione w zestawieniu, co do których pozwana nie dysponuje kartami drogowymi z ich trasy. Powód ostatecznie sprecy zował powództwo odnosząc je do tras i wysokości diet przedstawionych w opinii biegłego z zakresu rachunkowości. Biorąc pod uwagę opinię biegłego Sąd uwzględnił powództwo o należności z tytułu diet, których pracodawca bezspornie nie wypłacił powodowi. Ustalając wysokość należnych powodowi diet Sąd podniósł, że w art. 775 § 2 k. p. przewidziano, iż minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządze nia, wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pra- cownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budże- towej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Roz- porządzenie powinno w szczególności określać wysokość diet, z uwzględnieniem cza su trwania podróży, a w przypadku podróży poza granicami kraju - walutę, w jakiej będzie ustalana dieta i limit na nocleg w poszczególnych państwach, a także warunki zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych wydatków. Natomiast art. 775 § 3 k. p. przewiduje, że warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracowni kowi zatrudnionemu u innego pracodawcy niż wymieniony w § 2 określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obo- wiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania. Zgodnie zaś z art. 775 § 5 k. p., w przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawiera postanowień, o których mowa w § 3, pracownikowi przysługują należno- ści na pokrycie kosztów podróży służbowej odpowiednio według przepisów, o których mowa w § 2. Sąd uznał, że ze względu na to, iż obowiązujący u pozwanej regulamin nie obejmuje swoją treścią kwestii kosztów podróży służbowych, zaś regulacja wprowadz ona aneksem do tego regulaminu nie może wywierać skutków prawnych dla stosunku pracy, jaki łączył powoda z pozwaną, akty prawne powszechnie obo- wiązujące wydane na podstawie art. 775 k. p. będą swym zakresem obejmować sytu- ację powoda. Zdaniem Sądu, roszczenie powoda znajduje podstawę w następują- cych aktach prawnych: rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługują- cych pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 69, poz. 454 i z 2000 r. Nr 13, poz. 173) za podróże służbowe odbywane w kraju w okresie od 1 lutego 2001 r. do 1 sty | 1 | ||
~Pan Ordynator | Uwaga!!! Od czwartku biorę się za robotę. Lecę na daleki Sosnowiec! Ktoś coś mobilki? | |||
~forum ET | Dobrze, zgadzamy się. | |||
~Pan Ordynator | Cieszę się. | |||
Pan_Ordynator
| Podruba pana ordynatora wypiendalaj stąd ty w doope jepany | 1 | ||
~dobry kolega | Ktory z was jest prawdziwy? Niech poda gdzie sie widzielismy to bede wiedzial | |||
Pan_Ordynator
| Szeroki w barach jesteś. Takiego Cię zauważyłem. | |||
~dobry kolega | Gdzie? | |||
Pan_Ordynator
| W doopie | |||
~dobry kolega | Prawdziwy ordynator by wiedzial i dodatkowo nie wyrazalby sie tak do mnie | |||
~dobry kolega | Prawdziwy ordynator by wiedzial i dodatkowo nie wyrazalby sie tak do mnie | |||
Pan_Ordynator
| Prawdziwy dobry kolega nie pytal by o to parówo. Czaisz? | |||
~dobry kolega | Teraz dziala tu dwoch lub trzech ordynatorow i zdemaskowalem cie ze na pewno nie jestes ten prawdziwy nierobie | |||
Pan_Ordynator
| Bialy manik z cysterna w ramach z czerwonymi napisami | |||
Pan_Ordynator
| Dwa koguty pomarańczowe | |||
Pan_Ordynator
| Adr 1824 to tez pamiętam | |||
~dobry kolega | Miejsce spotkania dawaj | |||
Pan_Ordynator
| Goń sie podrubo. Ty nie jestes prawdziwy dobry kolega | |||
~dobry kolega | No i wszystko w temacie | |||
~Pan Ordynator | Moja podróbka to na bank ciota silvia. | |||
~Pan Ordynator | A mijaliśmy się koło Bidart. Około 9 tej rano. | |||
~Pan Ordynator | Teraz to siem cieszę i browca łykam jutro do Italii sobie pędzę! | |||
~Pan Ordynator | Nie, nie do Italii. Mylisz się podróbko. | |||
~dobry kolega | Ja akurat wracam z bordo dzis sie laduje w basel do hamm na jutro i do chaty | |||
~sylvio | dk. to siem spotkamy, prawdarz? | |||
~sylvio | dk. To jak gdzie? | |||
~dobry kolega | Szkoda czasu nierobie za godzine przelatuje przez tranzyt na weilu |
Opcje - szybkie linki
Wybierz
Wątki Admina
Wybierz
TOP 20 - przez was wybrane
Wybierz
OSTATNIO KOMENTOWANE
Ogromna prośba...
Reklama to nasze JEDYNE źródło dochodu.
Reklam nie jest wiele, nie wyskakują, nie zasłaniają żadnych treści, ale umożliwiają utrzymanie redakcji.
Proszę pomóż, dodaj etransport.pl do wyjątków Twojej aplikacji.