Celem tej długo oczekiwanej nowelizacji jest poprawa dobrostanu zwierząt od pierwszego miejsca wysyłki do miejsca przeznaczenia, w tym także poza UE. Wniosek zawiera kilka przepisów, które mogą mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na dobrostan zwierząt podczas transportu. Zmiany obejmują ograniczenia długości przewozu zwierząt rzeźnych, więcej miejsca dla zwierząt w pojazdach oraz inne specyfikacje techniczne, takie jak kontrola temperatury, specjalne przepisy dotyczące przejazdów do krajów trzecich, wyjaśnienia dotyczące roli różnych stron w łańcuchu logistycznym, w szczególności roli organizatorów „podróży zwierząt” oraz kwestie cyfryzacji i egzekwowania prawa.

Komisja rozwiała pewne wątpliwości, ale zaproponowane podejście w dalszym ciągu nie przewiduje takich samych wymogów wobec różnych podmiotów, które powinny gwarantować dobrostan zwierząt podczas podróży, zwłaszcza w zakresie kompetencji, wiedzy i szkolenia. Niestety takie podejście nie jest zgodne z faktycznymi warunkami, jakie panują podczas transportu zwierząt powiedziała Raluca Marian, dyrektor IRU ds. rzecznictwa w UE.

Po wstępnej ocenie propozycji Komisji, Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego zwróciła uwagę na dwie kwestie:

👉 Lepiej określone obowiązki
Odpowiedzialność w całym łańcuchu logistycznym za podjęcie decyzji, czy zwierzę nadaje się do przewozu, to jedna z kluczowych kwestii, która w niewystarczającym stopniu została uwzględniona we wniosku. Komisja chce rozwiązać ten problem poprzez wprowadzenie jasnych ograniczeń dla różnych podmiotów biorących udział w procesie logistycznym, takich jak organizatorzy, posiadacze i przewoźnicy.

Cieszymy się, że Komisja dostrzegła, iż kierowcy i przewoźnicy mogą przeprowadzać jedynie, i to z wielkim trudem, wizualną kontrolę podczas załadunku. Kierowcom niezwykle trudno jest wykryć ukryte czynniki, które mogą się pogorszyć podczas transportu. Odzwierciedlenie tego w określeniu odpowiedzialności różnych podmiotów, w tym organizatorów i opiekunów, powinno zapewnić dodatkowe gwarancje zapobiegające dostarczaniu i ładowaniu zwierząt nienadających się do transportu podkreśliła Raluca Marian.

👉 Uciążliwe szkolenie tylko dla przewoźników
Zagadnienie odpowiedzialności i wiedzy jest ściśle powiązane ze szkoleniem osób zajmujących się procesem logistycznym związanym z przewozem żywych zwierząt. We wniosku przewidziano jedynie szkolenia i egzaminy dla kierowców i osób obsługujących transport drogowy.

To wciąż bardzo jednostronne podejście. Kierowca ciężarówki jest tylko jednym ogniwem w łańcuchu. Tymczasem wniosek nie przewiduje żadnych obowiązków szkoleniowych dla organizatora podróży, który faktycznie ma jest odpowiedzialny za całą podróż zwierzęcia, a nie tylko za jeden etap transportu. Gdyby dobro zwierząt traktowano poważnie, wszystkie osoby zaangażowane w ten proces, w tym także ci, którzy organizują i planują podróże, przechowują, doglądają i przewożą żywe zwierzęta, a nie tylko kierowcy, musieliby przejść odpowiednie przeszkolenie i poznać przepisy unijne i krajowe, jak również gatunki zwierząt, które przewożą. W ten sposób byliby w stanie właściwie podjąć powierzone im obowiązki polegające na zagwarantowaniu dobrostanu zwierząt w całym łańcuchu logistycznym dodała Raluca Marian.

Źródło: IRU