Chodzi o zastosowanie specjalnych współczynników z uwagi na uciążliwy i niebezpieczny charakter pracy, podobnie jak ma to miejsce w innych zawodach. Podstawa takiego postulatu znajduje się w obowiązującym prawodawstwie hiszpańskim dotyczącym zabezpieczenia społecznego, które wyraźnie stanowi, że „minimalny wiek emerytalny w powszechnym systemie ubezpieczenia społecznego może zostać obniżony w tych grupach zawodowych, w których praca ma wyjątkowo uciążliwy charakter, jest niebezpieczna, niezdrowa lub powoduje wysoką śmiertelność.

Jednak do tej pory apele w tej sprawie pozostały bez odpowiedzi w odróżnienia od zmian przewidzianych dla innych grup zawodowych, z wyjątkiem corocznie zatwierdzanego przez Ministerstwo Transportu programu wsparcia dla osób wycofujących się wyłącznie z zawodu, który dotyczy wyłącznie sektora transportu. Jednak ograniczony budżet tego programu sprawia, że skorzystać z niego mogą jedynie kierowcy prowadzącym działalność na własny rachunek, którzy ukończyli 63. rok życia.

Nie ulega wątpliwości, że w transporcie drogowym wiek jest czynnikiem determinującym utratę lub ograniczenie pewnych zdolności motorycznych, sensorycznych i poznawczych niezbędnych do bezpiecznej jazdy. W tym kontekście warto przypomnieć badanie epidemiologiczne przeprowadzone w roku 2018 roku wśród członków Fenadismer powyżej 50 roku życia, biorąc pod uwagę, że wskaźnik wypadkowości dotyczy głównie kierowców tej grupy wiekowej. Z badania wynika, że u ponad 50% analizowanych kierowców wykryto zmiany fizyczne, m.in. związane z zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi (67,50%), wysokim poziomem cholesterolu i trójglicerydów (52,10%), enzymami wątrobowymi (34,88%), otyłością i nadwagą (21,11%), ciśnieniem krwi (10%) i glukozą (5,5%). Podobnie, jeśli chodzi o jakość snu, większość analizowanych osób cierpiała na utrzymującą się bezsenność, czyli częste przebudzenia w ciągu nocy, co prowadziło do niższej wydajności i większego zmęczenia.

Pokazuje to, że czynniki związane z wykonywaniem zawodu kierowcy mają większy wpływ na zdrowie starszych kierowców zawodowych, ze względu na pogorszające się z wiekiem zdolności sensoryczne, motoryczne i poznawcze, co niewątpliwie może pogłębiać zagrożenia związane z tym zawodem.

Warto również spojrzeć na to rozwiązanie pod kontem braku kierowców. Od lat słyszymy, że braki są ogromne i nie ma obecnie żadnego sensownego rozwiązania. Styl pracy, nieobecność w domu, zagrożenia odstraszają młode pokolenie od wykonywania zawodu kierowcy. Jak widać praca ta nie pozostaje bez konsekwencji dla zdrowia fizycznego i psychicznego, więc być może wprowadzenie wcześniejszych emerytur byłoby jakimś rozwiązaniem.