Rekompensata za koszty odzyskiwania należności
Poza przepisami Kodeksu cywilnego w przypadku uchylania się przez dłużnika od obowiązku spełnienia świadczenia, zastosowanie znajduje także ustawa z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Określa ona szczególne uprawnienia wierzyciela i obowiązki dłużnika w związku z terminami zapłaty w transakcjach handlowych, skutki niewykonania takich obowiązków oraz postępowanie w sprawie nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych. Szczególnie istotny w tym przypadku pozostaje art. 10, regulujący rekompensatę za koszty odzyskiwania należności przez wierzyciela (koszty windykacji), potocznie nazywaną „rekompensatą 40 euro”. Jej celem jest przede wszystkim zniechęcenie dłużników do opóźnień w zapłacie oraz ograniczenie kosztów administracyjnych i wewnętrznych związanych z odzyskiwaniem należności.Zgodnie z treścią tego przepisu wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, o których mowa w art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1, przysługuje od dłużnika, bez wezwania, rekompensata za koszty odzyskiwania należności, stanowiąca równowartość kwoty:
🔸 40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5000 złotych;
🔸 70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5000 złotych, ale niższa niż 50 000 złotych;
🔸 100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od 50 000 złotych.
Równowartość kwoty rekompensaty ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne. Roszczenie o tę rekompensatę nie może być zbyte.
O warunkach uzyskania rekompensaty za koszty windykacji, odsetkach w transakcjach handlowych, warunkach, kiedy wniosek o przyznanie rekompensaty może zostać odrzucony dowiecie się z artykułu eksperckiego przygotowanego przez Kancelarię Transportową Legaltrans KLIK ⬅
Autor: Kancelaria Transportowa Legaltrans