Jak poważny jest brak kierowców w Hiszpanii?
Obecnie w kraju brakuje wielu tysięcy kierowców autobusów i ciężarówek. Ale to tylko wierzchołek góry lodowej. Ponad 70% kierowców ciężarówek ma ponad 50 lat, a średnia wieku kierowców autobusów wynosi 49 lat. Jeśli obecne trendy nie zmienią się radykalnie w ciągu najbliższych pięciu lat, grozi nam utrata jednej trzeciej wszystkich kierowców. Z drugiej strony niecałe 3% kierowców autobusów i autokarów w Hiszpanii ma mniej niż 25 lat, a stopa bezrobocia wśród młodzieży wynosi ponad 30% i jest najwyższa w Unii Europejskiej. Moim zdaniem to bardzo mocny dowód na to, że młodsze pokolenia nie wykazuje już takiego zainteresowania zawodem jak wcześniej. Trudno będzie odwrócić ten trend. Zajmie to co najmniej jedno pokolenie, ale nie możemy się poddawać.Jakie działania podjęto w Hiszpanii, aby przeciwdziałać niedoborom?
W 2020 r., po intensywnym lobbingu i współpracy z Ministerstwem Transportu, rząd obniżył minimalny wiek prowadzenia pojazdów dla kierowców ciężarówek z 21 do 18 lat, a dla autobusów i autokarów z 22 do 21 lat. To istotna zmiana w sektorze transportu ciężarowego. Jednak dla branży przewozów pasażerskich to zdecydowanie za mało. W marcu 2022 r. rząd zatwierdził również nowe przepisy zakazujące załadunku i rozładunku ciężarówek powyżej 7,5 tony przez kierowców. Uchwalono też przepisy nakazujące wypłatę rekompensat dla przewoźników, których kierowcy muszą czekać ponad godzinę w centrach dystrybucyjnych.Co jeszcze należy zrobić?
Kolejną kwestią, którą moim zdaniem wymaga działań, jest brak ochrony i bezpieczeństwa na parkingach dla ciężarówek. To zniechęca zarówno mężczyzn, jak i kobiety do siadania za kółkiem. Nasi kierowcy zasługują na godne traktowanie. Musimy zbudować odpowiednią infrastrukturę, która zapewni im bezpieczeństwo i komfort. Bardzo ważne jest również, aby przewoźnicy i spedytorzy współpracowali w celu poprawy innych warunków pracy. Zwiększaliśmy zaangażowanie naszych członków w promocję karty zasad traktowania kierowców w miejscach dostaw, które cieszą się poparciem IRU, Europejskiej Radę Spedytorów i europejskich związków zawodowych. Kartę podpisało stowarzyszenie spedytorów w Hiszpanii oraz szereg firm spedycyjnych. Dzięki tej współpracy planujemy połączyć wysiłki, aby rozszerzyć zakres karty na hiszpańskie porty.Co można zrobić w krótkiej perspektywie?
Rozwiązaniem może być zatrudnianie zawodowych kierowców z krajów trzecich. Rząd powinien usunąć bariery biurokratyczne, które utrudniają proces zatrudniania zawodowych kierowców z Ameryki Łacińskiej czy Maroka. Należy umożliwiać takim kierowcom łatwe i szybkie uzyskanie zezwolenia na pobyt stały, następnie jak najszybciej zająć się zatwierdzaniem i uznaniem ich praw jazdy. Badamy również proces uzyskiwania prawa jazdy w ramach regulowanego systemu edukacji. Potrzebne są środki na szkolenia. Ogromną barierą w dostępie do zawodu jest wysoki koszt uzyskania licencji zawodowej i odbycia szkolenia. Do tej pory jest to możliwe tylko w szkołach prywatnych za cenę około 5000 euro.🤔 Co na temat zatrudniania pracowników z Ameryki Łacińskiej myślą hiszpańscy kierowcy ciężarówek oraz związki zawodowe? O tym, w materiale: brakuje chętnych kierowców czy niewolników?,
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Większość z tych wyzwań i rozwiązań nie dotyczy wyłącznie Hiszpanii. Powodów tego stanu rzeczy jest wiele, w tym m.in. starzejąca się kadra, niskie płace czy też złe warunki pracy. Zdaniem IRU, jeśli nie zostaną podjęte działania prowadzące do zwiększenia dostępności i poprawy atrakcyjności zawodu kierowcy, do 2026 r. w Europie może brakować ponad 2 mln kierowców, co wpłynie na połowę wszystkich przewozów towarowych. W tym miejscu warto wspomnieć, że Komisja Europejska chce umożliwić młodym przystąpienie do egzaminu i rozpoczęcie kierowania samochodami osobowymi i ciężarowymi pod opieką w wieku od 17 lat. W przypadku zawodowców ma to pomóc rozwiązać problem niedoboru. Pytanie, czy podjęte różnorakie środki zwiększą atrakcyjność zawodu kierowcy ciężarówki? Sytuacja, w której znaleźli się kierowcy z Uzbekistanu i Gruzji zatrudnieni przez polskiego przewoźnika uwidacznia tragiczny stan europejskiej branży transportu drogowego i zwraca uwagę na trudne realia, z jakimi borykają się obywatele krajów trzecich pracujący w tym sektorze. By zachęcić kandydatów do pracy w zawodzie należy skończyć ze złym traktowaniem i wyzyskiwaniem.
Źródło: IRU
