Kierowcy ciężarówek, nowi niewolnicy drogi
Wojna cenowa na drogach. Kto naprawdę za nią płaci?
To nie statystyki są najgorsze. To historie ludzi, którzy każdego dnia ryzykują życie, by zarobić na chleb - a kończą w rowie, przemęczeni, niedoceniani, często zapomniani. Mówimy o zawodowych kierowcach. Tych, którzy znają każdy kilometr autostrady, każdy zjazd, każdy parking, gdzie można złapać choć chwilę snu.
W 2012 roku sektor transportu drogowego we Francji stracił 20 tysięcy miejsc pracy. Powód? Kombinacja brutalnego kryzysu i nieuczciwej konkurencji z Europy Wschodniej. Dziś po francuskich drogach jeździ setki tysięcy ciężarówek - coraz mniej z nich jest francuskich. Ale nie tylko narodowość się zmieniła. Zmieniło się wszystko.
Kierowcy ze Wschodu są wszędzie. I nie ma w tym nic złego - o ile byłoby to uczciwe. Niestety, rzeczywistość bywa inna. Ci ludzie często pracują we Francji za pensję cztery razy niższą niż ich francuscy koledzy. Kto na tym zyskuje? Firmy, które zakładają fikcyjne spółki, omijają przepisy, wypłacają wynagrodzenia "pod stołem" i drastycznie tną koszty. A kosztem są nie tylko pensje - to życie i zdrowie kierowców oraz bezpieczeństwo wszystkich na drodze.
Zmuszeni do jazdy ponad siły. Niewidzialni. Wyczerpani. Niebezpieczni.
Nielegalne praktyki, takie jak premie za każdy przejechany kilometr, prowadzą do niekończącej się jazdy, manipulacji tachografami, ignorowania odpoczynku. A to wszystko na najbardziej ruchliwych trasach Europy, jak choćby autostrada A1 na północy Francji. Tam, gdzie policja i żandarmeria regularnie przeprowadzają kontrole. Tyle że kontrole nie rozwiązują systemowego problemu.
Wielu francuskich kierowców poddaje się. Zmieniają zawód. Albo - jak Emmanuel - rzucają wszystko i ruszają w nieznane. Dziś Emmanuel przemierza ciężarówką północne stany USA, za kierownicą lśniącego, chromowanego kolosa. Bo choć ryzyko jest wszędzie, tam przynajmniej czuje się wolny.
To nie statystyki są najgorsze. To historie ludzi, którzy każdego dnia ryzykują życie, by zarobić na chleb - a kończą w rowie, przemęczeni, niedoceniani, często zapomniani. Mówimy o zawodowych kierowcach. Tych, którzy znają każdy kilometr autostrady, każdy zjazd, każdy parking, gdzie można złapać choć chwilę snu.
W 2012 roku sektor transportu drogowego we Francji stracił 20 tysięcy miejsc pracy. Powód? Kombinacja brutalnego kryzysu i nieuczciwej konkurencji z Europy Wschodniej. Dziś po francuskich drogach jeździ setki tysięcy ciężarówek - coraz mniej z nich jest francuskich. Ale nie tylko narodowość się zmieniła. Zmieniło się wszystko.
Kierowcy ze Wschodu są wszędzie. I nie ma w tym nic złego - o ile byłoby to uczciwe. Niestety, rzeczywistość bywa inna. Ci ludzie często pracują we Francji za pensję cztery razy niższą niż ich francuscy koledzy. Kto na tym zyskuje? Firmy, które zakładają fikcyjne spółki, omijają przepisy, wypłacają wynagrodzenia "pod stołem" i drastycznie tną koszty. A kosztem są nie tylko pensje - to życie i zdrowie kierowców oraz bezpieczeństwo wszystkich na drodze.
Zmuszeni do jazdy ponad siły. Niewidzialni. Wyczerpani. Niebezpieczni.
Nielegalne praktyki, takie jak premie za każdy przejechany kilometr, prowadzą do niekończącej się jazdy, manipulacji tachografami, ignorowania odpoczynku. A to wszystko na najbardziej ruchliwych trasach Europy, jak choćby autostrada A1 na północy Francji. Tam, gdzie policja i żandarmeria regularnie przeprowadzają kontrole. Tyle że kontrole nie rozwiązują systemowego problemu.
Wielu francuskich kierowców poddaje się. Zmieniają zawód. Albo - jak Emmanuel - rzucają wszystko i ruszają w nieznane. Dziś Emmanuel przemierza ciężarówką północne stany USA, za kierownicą lśniącego, chromowanego kolosa. Bo choć ryzyko jest wszędzie, tam przynajmniej czuje się wolny.
